Značenje taguta 2. dio

2. poglavlje

''Značenje Kloni se taguta a vjeruj u Allaha''

dr. Muhammed ibn Abdurahman El-Humejs

Pitanja za samoprovjeru:
1. Šta je osnova vjere Ibrahimove (Sallallahu Alejhi ve Sellem)?
2. Opis nevjerovanja u taguta?
3. Da li ima poveznica između prisustva imana u srcu i prijateljstva sa ljudima imana?
*4. Da li musliman može voljeti nemuslimane iz svoje porodice radi rodbinske veze?

Što se tiče značenja klonjenja taguta onda je to da vjeruješ u uzaludnost obožavanja onoga mimo Allaha i da odbaciš to obožavanje i da ga mrziš i da prezireš one koji to rade. Što se tiče vjerovanja u Allaha onda je to da vjeruješ da je Allah jedini istiski Bog koji jedini zaslužuje sve vrste obožavanja nasuprot drugih. I da posvetiš sve vrste obožavanja, svako djelo, iskreno samo Allahu i da uz to negiraš drugima obožavanje nečeg mimo Allah. Takođe u to spada da pokazuješ ljubav ljudima ihlasa (tj. islama) a da mrziš i pokazuješ neprijateljstvo ljudima širka. Ovo je vjera Ibrahimova, oni koji se okrenu od ove vjere zavaravaju samo sebe. Primjer ovoga Allah spominje u ajetu:

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّـهِ مِن شَيْءٍ ۖ رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ

Doista je za vas lijep uzor u Ibrahimu i onima s njim, kad su rekli narodu svom: "Uistinu, mi smo čisti od vas i onog šta obožavate mimo Allaha: nemamo ništa s vama i nastalo je između nas i vas neprijateljstvo i mržnja vječna, dok ne budete vjerovali u Allaha, Njega Jedinog - izuzev riječi Ibrahima ocu njegovom: 'Sigurno ću ti tražiti oprost, a ne vladam za tebe od Allaha ništa.' Gospodaru naš! U Tebe se pouzdavamo i Tebi se obraćamo, a Tebi je dolazište!

(Kur'an 60:4)

Objašnjenje:

Što se tiče opisa kufra/nevjerstva u taguta onda je to da čovjek vjeruje u neispravnost obožavanja onoga mimo Allaha. Allah u Kur'anu kaže:

ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ

To je zato što Allah – postoji, a oni kojima se oni, pored Allaha, klanjaju – ne postoje, i zato što je Allah uzvišen i velik.

(Kur'an 22: 62)

A to je na način da ostavi sve ibadete mimo onih Allaha radi, da im se ne približava i da ne miješa ništa u svom ibadetu Allahu I da mrzi i prezire kufr i obožavanje taguta a Allah kaže:.

إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ 

Ako vi budete nezahvalni (činili kufr) – pa, Allah od vas ne zavisi, ali On nije zadovoljan ako su robovi Njegovi nezahvalni, 

(Kur'an 39:7 )

U to spada da smatra ljude od toga nevjernicima i da im iskazuje neprijateljstvo. I ne čini njih svojim saveznicima niti im pokazuje ljubav ili podršku.

Značenje vjerovanja u Allaha i da je Jedini Gospodar, Onaj koji se obožava i Jedini koji ima pravo da se obožava nasuprot svega drugog. I da ne postoji niko dostojan da mu se ibadet čini osim njega, Allah kaže:

ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْحَقُّ 

To je zato što je Allah – istina, 

(Kur'an 22:62 )

Takođe da se svi oblici ibadeta rade iskreno Allaha radi, poput namaza, posta, zekata, hadža, dove, zakletve, pouzdanja, nade, straha itd. tako da negira sve ovo od onih kojima ljudi čine ibadete mimo Allaha i da ih čini samo Allaha radi. Jer Allah u Kur'anu kaže:

قُلِ اللَّـهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِ

Reci: "Samo se Allahu klanjam, iskreno Mu ispovijedajući vjeru svoju,

ili drugi približan prevod značenja:

''Reci, Allaha iskreno obožavam i Njemu pripada moja vjera.''

(Kur'an 39:14)

Tako nije dozvoljeno da se upućuje ni jedan dio ibadeta nečemu mimo Allaha i ako se ovo ne ispoštuje onda je to širk.

Dio ''vjerovanja u Allaha'' je i ljubav prema onima koji ga iskreno obožavaju i drže se tevhida kao i prijateljstvo s takvima, potpomaganje u hajru i ljubav. U to spada i mržnja prema njihovim neprijateljima od ljudi širka, udaljavanje od njih i ne pridruživanje njihovim saveznicima. kao što je

Prenosi se od Enesa ibn Malika radiallahu anhu da je Allahov Poslaik Sallallahu Alejhi ve Sellem rekao:

ثَلاَثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ حَلاَوَةَ الإِيمَانِ: أَنْ يَكُونَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُمَا، وَأَنْ يُحِبَّ المَرْءَ لاَ يُحِبُّهُ إِلَّا لِلَّهِ، وَأَنْ يَكْرَهَ أَنْ يَعُودَ فِي الكُفْرِ كَمَا يَكْرَهُ أَنْ يُقْذَفَ فِي النَّارِ

Ko bude imao tri osobine, osjetit će slast imana: da mu Allah i Njegov Poslanik budu draži od svega ostalog, da zavoli čovjeka isključivo radi Allaha i da mrzi da se vrati u nevjerstvo, nakon što ga je Allah spasio iz njega, kao što mrzi da bude bačen u vatru.”

(Prenosi El-Buhari 16. i Muslim 43.)

Allahov Poslanik Sallallahu Alejhi ve Sellem rekao:

إِنَّ أَوْثَقَ عُرَى الْإِيمَانِ: أَنْ تُحِبَّ فِي اللهِ، وَتُبْغِضَ فِي اللهِ 

''Najčvršći oblik imana je ljubav u ime Allaha i mržnja u ime Allaha.''

(Et-Teberani El-kebir 11/215, El-Begavi u Šerhu-Sunne 13/53, Ahmed 4/286 Albani ocjenio sahihom u Es-Sahihah 998)

Ono što je upravo objašnjeno je ustvari vjera Ibrahima Alejhi Selam kao što Allah spominje u Kur'anu:

وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ

Vjeru Ibrahimovu izbjegava samo onaj koji ne drži do sebe. A Mi smo njega na ovome svijetu odabrali, i na onome će biti među dobrima. 

(Kur'an 2:130)

Allah objašnjava stav Ibrahima i vjernika koji su ga slijedili naspram kafira i da je ovo primjer koji smo dužni slijediti:

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّـهِ مِن شَيْءٍ ۖ رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ 

Divan uzor za vas je Ibrahim i oni koji su uz njega bili kada su narodu svome rekli: "Mi s vama nemamo ništa, a ni sa onima kojima se, umjesto Allahu, klanjate; mi vas se odričemo, i neprijateljstvo i mržnja će između nas ostati sve dok ne budete u Allaha, Njega jedinog, vjerovali!" – ali nisu riječi Ibrahimove ocu svome: "Ja ću se moliti da ti oprosti, ali te ne mogu od Allaha odbraniti." – Gospodaru naš, u Tebe se uzdamo i Tebi se obraćamo i Tebi ćemo se vratiti. 

(Kur'an 60:4)

Tako da su se udaljavali od njih i odbacivali njih i ono što su oni obožavali mimo Allaha. I izašli su javno sa svojim neprijateljstvom i mržnjom i prestali sa ljubavlju sve dok ne učine svoj ibadet samo Allaha radi i da se odreknu svih lažnih božanstava mimo Njega.

Kraj citata iz komentara šejha El-Humejsa na knjigu ''M'ana et-Tagut'' Značenje taguta od šejha Muhammeda AbdulVehaba rahimehullah.

U fetvi broj 256706. na ISLAMQA.info se spominje:

Ono što je prethodno spomenuto ipak ne negira da među muslimanom i određenim nevjernikom može postojati prirodna ljubav radi nekog razloga poput rodbinske veze, bračne veze (tazbina/tadžbina) ili nekih ugodnih djela i usluga sa strane nevjernika i slično tome a istovremeno da se čovjek protivi njegovom nevjerstvu.

Allah u Kur'anu spominje ljubav Allahovog Poslanika Sallallahu Alejhi ve Sellem prema svome amidži Ebu Talibu iako je ovaj bio nevjernik:

إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ 

Ti, doista, ne možeš uputiti na Pravi put onoga koga ti želiš (أَحْبَبْتَ)voliš – Allah ukazuje na Pravi put onome kome On hoće, i On dobro zna one koji će Pravim putem poći.

(Kur'an 28:56)

Ta ljubav prema amidži je prirodna jer je on njegova rodbina.

Allah je dozvolio brak sa ženom od ehlul-kitabija iako brak dovodi do ljubavi među supružnicima kao što Allah u Kur'anu spominje:

وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

i jedan od dokaza Njegovih je to što za vas, od vrste vaše, stvara žene da se uz njih smirite, i što između vas uspostavlja ljubav i samilost; to su, zaista, pouke za ljude koji razmišljaju

(Kur'an 30:21)

Ovo je prirodna ljubav kao ljubav prema hrani, piću, odjeći i slično što opet ne znači da vjerske suprotnosti ne mogu postojati zajedno sa prirodnom ljubavlju jer te dvije stvari su različite.

To je poput lijeka, osoba može voljeti i mrziti lijek u isto vrijeme. Voli ga na jedan način a mrzi na drugi.

Slično tome borba na Allahvom putu u sebi sadrži prirodnu mržnju prema bolu kojeg može pri sebi imati ali u isto vrijeme se voli radi toga što je islamski propis i radi nagrada koje sa sobom nosi. A Allah kaže u Kur'anu:

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ

Propisuje vam se borba, mada vam nije po volji! 

(Kur'an 2:216)

Odgovori:

1. Osnova vjere Ibrahimove je ljubav u ime Allaha i mržnja u ime Allaha.
2. Nevjerovanje u taguta je smatranje da je neispravno i uzaludno obožavati taguta kao i smatranje njihovih slijedbenika kafirima i udaljavanje od njih.

3. Od imana u Allaha je da čovjek iskreno obožava Allaha i da voli ljude od imana i da prijateljuje s njima.
*4. Da, ovo je prirodna ljubav kao ljubav prema hrani, piću, odjeći i slično što opet ne znači da vjerske suprotnosti ne mogu postojati zajedno sa prirodnom ljubavlju jer te dvije stvari su različite.

NAPOMENA: Osnova je tekst iz komentara šejha Abdurahmana El-Humejsa na njegov komentar dodan je dio fetve sa islamqa radi pojašnjenja i iz njega izvedeno pitanje i odgovor broj 4.