Vježba u teretani gdje ima muzike

Pitanje:
Kakav je propis vježbanja u teretani gdje ima muzike? Imajte na umu da sam savjetovao vlasnike (da isključe muziku) ali nisu prihvatili savjet. Sada koristim slušalice dok treniram.


Odgovor:
Zahvala neka je Allahu.
Prvo:
Nije dozvoljeno slušati muziku svejedno u teretani ili negdje drugo radi velikog broja dokaza koji ukazuju na to da je slušanje muzike haram.
Drugo:
Činjenica da ima muzike u teretani ukazuje na to da je to zlo koje se treba odbaciti, nije dovoljno samo staviti slušalice da se spriječi zvuk ili da se odvrati pažnja od muzike slušajući nešto što je dozvoljeno. Nego ukoliko nije moguće spriječiti verbalno onda se treba spriječiti srcem što se jedino može učiniti ukoliko osoba napusti to zlo i udalji se od tog mjesta ukoliko je u mogućnosti.

Allahov Poslanik Sallallahu Alejhi ve Sellem je rekao:

''Ko god od vas vidi neko zlo nega ga promijeni svojom rukom (djelom) ako ne može neka promijeni jezikom (riječju) ako ne može ni to onda neka to promijeni srcem a to je najslabiji oblik imana.'' (Sahih Muslim 49.)

Činjenica da je obavezno napustiti mjesto gdje se čini zlo je također ukazano i u ajetu kada Allah kaže:

وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّـهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا

On vam je već u Knjizi objavio: kad čujete da Allahove riječi poriču/kufr čini u njih( يُكْفَرُ بِهَا) i da im se izruguju, ne sjedite s onima koji to čine dok ne stupe u drugi razgovor, inače, bićete kao i oni. Allah će, sigurno, zajedno sastaviti u Džehennemu licemjere i nevjernike,

[El-Nisa’ 4:140]

El-Kurtubi rahimehullah kaže: Allahove riječi:

حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ

''dok ne stupe u drugi razgovor,''

Znače, nešto mimo riječi kufra (i grijeha) međutim da ste ostali s njima zaista u tom slučaju bili bi ste poput njih. Ovo ukazuje da je obaveza izbjegavati ljude od grijeha ( أصحاب المعاصي) ako otvoreno čine zlo jer onaj ko ih ne izbjegava time odobrava njihovo ponašanje a odobravanje kufra je kufr sam po sebi.
Allah kaže:

إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا

inače, bićete kao i oni. Allah će, sigurno, zajedno sastaviti u Džehennemu licemjere i nevjernike,

Pa tako i svi koji se nalaze u skupovima gdje se otvoreno čini grijeh nosit će težinu grijeha zajedno s grješnicima.
Ukoliko pričaju grijeh ili čine grijeh to treba spriječiti ukoliko je u nemogućnosti onda neka napusti takvo mjesto da ne bi bio od onih spomenutih u ajetu.
Prenosi se da je Omer ibn Abdul-Aziz rahimehullah uhvatio neke ljude kako piju alkohol pa mu je rečeno da jedan od tih ljudi posti. On je naredio da se i on kazni kao i ostali i citirao ajet:

إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ ۗ

inače, bićete kao i oni.

El-Džesas rahimehullah spominje u Ahkamu-l-Kur'an (2/407.):
''Ovaj ajet ukazuje da je obaveza da se spriječi zlo onoga ko to čini i da je dio tog sprječavanja da se pokaže nezadovoljstvo tim grijehom ukoliko se ne može spriječiti i da se ne smije sjediti sa onim ko ga čini i da se takav napusti dok ne prestane i počne raditi nešto drugo.''

Ibn Baz rahimehullah je rekao:
Preziranje srcem je obavezno svakome što znači mržnja prema zlu i napuštanje ljudi kada se to zlo ne može promjeniti riječima ili djelima (rukom) jer Allah kaže:

وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

Kada vidiš one koji se riječima Našim rugaju, nek si daleko od njih sve dok na drugi razgovor ne pređu. A ako te šejtan navede da zaboraviš, onda ne sjedi više s nevjernicima kad se opomene sjetiš. 

[El-En’aam 6:68]

Kraj citata iz Ed-Durar Es-Sanijeh fil-Edžvabeh En-Nedždijeh 16/142.

Zaključak, moraš odbaciti to zlo i savjetovati upravnike te teretane. Ukoliko posušaju zahvala neka je Allahu ako ne onda nađi drugu teretanu i ne pridružuj im se u njihovom grijehu.

A Allah najbolje zna.

Izvor: IslamQA fetva broj 84975

DODATAK
Što se tiče evropskih/američkih teretana treba uzeti u obzir i:

1. Miješanje muškaraca i žena (ihtilat).
Kaže Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem:
Rekao je Poslanik Sallallahu Alejhi ve Sellem “Iza mene ne ostavljam iskušenje koje je štetnije za ljude od žena.” (Buhari i Muslim)
Rekao je Ibn Abdul-Berr rahimehullah: “Za onoga ko razmisli i bolje pogleda ovaj hadis u njemu je dokaz da je obaveza imamu-vođi da odvoji muškarce i žene. U ovo također ulazi zabrana ženama za koje se ili od kojih se bojimo fitne da izlaze i šetaju po pijacama i mjestima okupljanja (ljudi) i da gledaju u njih.. (Et-Temhid 9/122.)

2. Obaranje pogleda.
Džabir ibn Abdullah, radijallahu anhu, pripovijeda: “Upitao sam Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, o slučajnom pogledu, pa mi je naredio da okrenem pogled.” (Hadis bilježe Ebu Davud i Et-Tirmizi)

3. Muški i ženski avreti.
“Reci vjernicima neka obore poglede svoje i neka vode brigu o stidnim mjestima svojim; to im je bolje, jer Allah, uistinu, zna ono što oni rade.” (Prijevod značenja En-Nur, 30)
Muškarcu je zabranjeno oblačiti odjeću koja je uska ili ne pokriva njegov avret a također mu je zabranjeno gledati u drugog muškarca koji nije sakrio svoj avret. Isto važi i za žene.

4. Slike na zidovima.
Ebu Talha, radijallahu anhu, prenosi da je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Meleki ne ulaze u onu kuću u kojoj se nalazi pas ili slika.' (El-Buhari, Muslim)

Kao i mnoge druge stvari.
I ukoliko je ovakav propis za stvar od koje ima koristi šta je tek sa kafanama i restoranima? 

Od Ebu Mesuda Ukbe ibn Amra el-Ensarije, učesnika Bitke na Bedru, radijallahu anhu, prenosi se da je Allahov Poslanik, alejhis-selam, rekao: “Ono što su ljudi zatekli od prvog poslanstva jesu riječi: ‘Ako se ne stidiš, radi što hoćeš.'” (Buhari,6/515)

Istihara namaz

حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ، قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي الْمَوَالِي، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُعَلِّمُنَا الاِسْتِخَارَةَ فِي الأُمُورِ كَمَا يُعَلِّمُنَا السُّورَةَ مِنَ الْقُرْآنِ يَقُولُ ‏ "‏ إِذَا هَمَّ أَحَدُكُمْ بِالأَمْرِ فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الْفَرِيضَةِ ثُمَّ لِيَقُلِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ ـ قَالَ ـ وَيُسَمِّي حَاجَتَهُ ‏"

[Sahih El-Buhari 1166. ili Sahih Buhari knjiga 19. hadis 45.]

Prenosi se od Džabira ibn Abdulalha:
Allahov Poslanik ﷺ (Sallallahu Alejhi ve Sellem) nas je podučio kako da činimo istiharu pri svim potrebama isto kao što nas je podučavao surama Kur'ana. Rekao je:
''Ako neko od vas planira da učini neku stvar neka prvo klanja dva rekata namaza mimo farza i da kaže (nakon namaza):

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ

Pa je rekao: zatim neka imenuje potrebu.''

[Sahih El-Buhari 1166. ili Sahih Buhari knjiga 19. hadis 45.]

Tekst dove:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ

O Allahu, od Tebe tražim dobro Tvojim znanjem i odredi mi ga Tvojom moći. Podari mi nešto od Tvoje velike dobrote, jer Ti sve možeš, a ja ne mogu; Ti sve znaš, a ja ne znam! Ti si Poznavalac skrivenih tajni. Allahu moj, ako je, prema Tvome znanju, ova stvar dobra za mene, moju vjeru, za moju sadašnjost i budućnost, onda mi omogući da se dogodi, olakšaj mi je i podari mi bereket u njoj! A ako je, pak, prema Tvome znanju ova stvar loša za mene, za vjeru moju, za moju sadašnjost i budućnost, onda je otkloni od mene, odvrati mene od nje, i odredi dobro za mene gdje god se nalazilo i učini da budem zadovoljan Tvojom odredbom!”

Verzija 2.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَ عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ ـ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ

O Allahu, od Tebe tražim dobro Tvojim znanjem i odredi mi ga Tvojom moći. Podari mi nešto od Tvoje velike dobrote, jer Ti sve možeš, a ja ne mogu; Ti sve znaš, a ja ne znam! Ti si Poznavalac skrivenih tajni. Allahu moj, ako je, prema Tvome znanju, ova stvar dobra za mene, moju vjeru, za mene na dunjaluku i ahiretu, onda mi omogući da se dogodi, olakšaj mi je i podari mi bereket u njoj! A ako je, pak, prema Tvome znanju ova stvar loša za mene, za vjeru moju, za mene na dunjaluku i ahiretum onda je otkloni od mene, odvrati mene od nje, i odredi dobro za mene gdje god se nalazilo i učini da budem zadovoljan Tvojom odredbom!”

Propis treniranja borilačkih sportova poput boksa

PITANJE:
Kakav je propis treniranja borilačkih sportova poput boksa i sličnih napadačkih sportova?

ODGOVOR:
Zahvala neka je Allahu Gospodaru Svjetova neka je salavat i selam na Allahovog Poslanika Muhammeda njegovu porodicu i ashabe.

Boks je drevni sport koji uključuje direktnu borbu između dvije osobe golim rukama u toku određenog broja rundi. Kasnije je ovaj sport uznapredovao i danas učesnici nose zaštitne namjenski napravljene rukavice.
Cilj ovog sporta je da jedan od učesnika udara suprotnog sve dok se jedan ne onesvijesti. Ovaj opasan sport ostavlja stalne posljedice pogotovo na lice i glavu. Može ostaviti lice sa stalnom deformacijom. Ljudi širom svijeta dižu glas da se zabrane ovakvi sportovi. Islam u svojojosnovi zabranjuje ovu ružnu i nečasnu igru. Boks uključuje što jače udarce protivniku direktno u lice/glavu čak se udarac u glavnu smatra jednom od boljih tački koja nosi više poena. Ovakva praksa je nasuprot islamskih učenja. Allahov Poslanik Sallallahu Alejhi ve Sellem kaže: ''Kada se boriš protiv nekoga izbjegavaj njegovo lice.'' (Prenosi imam El-Buhari)
Takođe se prenosi da je Allahov Poslanik Sallallahu Alejhi ve Sellem naredio ashabima da ne bacaju kamenje na lice žene koja je učinila preljubu. rekao je: ''Bacajte ali izbjegavajte lice.'' (Ebu Davud)
Ako je ovo propis za osobu koja je osuđena na smrt onda je svaka druga osoba preča da se njegovo lice poštuje (da se ne udera u lice.)
Deformacije na licu su ružne posljedice ovog sporta ali to nije jedini problem boksa (i sličnih sportova). Boks privlači milione ljudi koji troše svoje dragocjeno vrijeme na ove gluposti. Takođe je od načina na koji se bespravno jede tuđi imetak (izvor haram zarade za učesnike). Da se doda na ovo širi se i netrpeljivost među grupama. Tako da nema sumnje da je haram zabranjen kao što je i svaki drugi sličan sport.
Gore navedeno je pravilo za sve koji uče boks i slične borilačke vještine da bi se pokazali ili zaradili novac ili povrijedili druge bez šerijatski opravdanog razloga. Međutim oni koji uče ovaj sport (izbjegavajući harame koji se mogu naći pri njemu) da bi sebe i svoje pravo odbranili ili da bi pokazao moć muslimana (džihad itd.) onda je dozvoljeno i u nekim slučajevima preporučeno u zavisnosti od nijeta.
A Allah najbolje zna.
FETVA: www.islamweb.net fetva broj 82646 . 27/02/2001

U fetvi broj 10238. na IslamQA o propisu boksa se između ostalog spominje:

Ali iz onoga što vidimo danas većina sportova su izašli iz okvira dozvoljenog i postali su haram pogotovo boks koji je od najgorih sportova između ostalog iz slijedećih razloga (skraćeno od strane prevodioca):
1. Sadržava udarce u lice. Igra se bazira na tome ko će koga jače udariti u lice.
2. Traćenje vremena. Šta će reći osoba na sudnjem danu koja je protraćila svoje vrijeme u treniranju da bi se borila protiv ljudi radi titule ili nagrade?
3. To je štetan sport koji dovodi do nepopravljive štete. Allahov Poslanik sallallahu Alejhi ve Sellem je rekao: ''Nema štete niti nanošenja štete.'' Prenosi ahmed 21714. i kaže da je sahih. Ko god trenira ovaj sport upoznat je da postoje mnogi bokseri koji su doživjeli neizlječive povrede pogotvo mozga i nervnog sistema.
4. Bezvezno trošenje novca. (Kao i cijela mreža haram industrije kladionica, sponzora, bluda koja je u pozadini današnjih sportova.)
5. Boks kao i drugi sportovi dovodi ljude da prave grupacije i stranke koje postaju međusobno zavađene.
6. Pokazivanje avreta. Kako samih učesnika koji su nepropisno obučeni i u koje se ne smije gledati tako i publike hostesa čije viđenje je nemoguće izbjeći ukoliko se prati ovaj sport.

Druga stvar.
Ovi mečevi se ne održavaju radi vjere i ne baziraju se na tome kada ljudi prate mečeve ne smatraju da je to borba između islama i kufra.
Čak više, kada se boriš boriš se za državu u kojoj živiš ili koja ti je dala državljanstvo i svakako niko ti neće dozvoliti da se boriš za islam.

Čak i ako je tvoj neprijatelj kafir možda je od naroda s kojima smo u miru a ne sa onima u kome smo u ratu pa ko ti daj pravo da dižeš ruku na onoga sa kime smo u miru?
Zaključak je da je u ovaj sport od haram sportova i da je u njemu više štete nego dobra.

Treće.
Što se tiče toga da kažeš da se pripremaš za džihad jednog dana.
To su prelijepe riječi ali ako je boks haram možeš slobodno ojačati tijelo nekim drugim sportom koji nije haram.

Da li ehlul-kitabije potpadaju pod termin ''mušrici''? Muhammed El-Emin Eš-Šenkiti

Pitanje: 

Da li termin mušrici uključuje i ehlu-kitabije (jevreje i kršćane)?

Odgovor:
U Kur'anu se pravi razlika između mušrika i ehlul-kitab, kao dokaz tome u suri El-Maide Allah kaže: 

لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَ‌كُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَ‌بَهُم مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَ‌ىٰ

''Ti ćeš, sigurno, naći da su vjernicima najljući neprijatelji jevreji i mnogobošci; i svakako ćeš naći da su vjernicima najbliži prijatelji oni koji govore: "Mi smo kršćani", zato što među njima ima svećenika i monaha i što se oni ne ohole. ” [5:82]

U ovom slučaju spominjanje dva termina jednog pored drugog tj. ''najljući neprijatelji jevreji i mušrici'' ukazuje da ima razlika među njima ako se uzme ono što je očito iz lingvističkog značenja.

Ovi termini dolaze jedni uz druge na mnogim mjestima kao u prošlom ajetu ili u ajetima:

لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ

''Nisu se oni koji ne vjeruju od pripadnika Knjige i mušrici razdvojili, dok im nije došao jasan dokaz''[98:1]

I ajet:

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ

''Uistinu! Oni od sljedbenika Knjige i mušrici koji ne vjeruju biće u vatri Džehennema, vječno u njoj. Ti takvi su najgora stvorenja.'' [98:6]

I ajet:

مَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلَا الْمُشْرِكِينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ

''Ne vole oni koji ne vjeruju između sljedbenika Knjige niti mušrici da vam se spusti ikakvo dobro od Gospodara vašeg. A Allah odabire milosti Svojoj koga hoće, i Allah je Posjednik dobrote veličanstvene. ''[2:105]

I Allahove riječi:

لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا

''Sigurno ćete biti iskušavani u imecima vašim i dušama vašim, i sigurno ćete čuti od onih kojima je data Knjiga prije vas i od onih koji pridružuju, uvredu mnogu. A ako se strpite i budete bogobojazni, pa uistinu, to je od stvari odlučnosti. ''[3:186]

Kao i na drugim mjestima. Ono što je očito iz spominjanja dva termina zajedno je da ima neke razlike među njima jer ukoliko bi se kazalo da ponavljanje dvije stvari jedne pored druge ukazuje da su to identične stvari to bi zahtjevalo dodatne dokaze koji jasno ukazuju na to.
Jedan od dokaza koji se često spominje je da je Omer ibn Abdul-Aziz naredio da se ehlul-kitabije spoje s mušricima u zabrani da pristupaju mesdžidul haremu. Ovo se bazira na činjenici da Allah direktno spominje u suri Et-Tevba da ehlul-kitab jevreji i kršćani spadaju u veću kategoriju mušrika. Zbog toga što se direktno u Kur'anu objašnjava da su dio mušrika onda oni potpadaju pod riječi:

إِنَّمَا الْمُشْرِ‌كُونَ نَجَسٌ

''Zaista su mušrici nečist'' [9:28]

I u ovo nema sumnje. A Ajet u kojem se objašnjava da su oni dio veće kategorije mušrika su Allahove riječi:

وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ‌ ابْنُ اللَّـهِ وَقَالَتِ النَّصَارَ‌ى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّـهِ ۖ ذَٰلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا مِن قَبْلُ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّـهُ ۚ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ * اتَّخَذُوا أَحْبَارَ‌هُمْ وَرُ‌هْبَانَهُمْ أَرْ‌بَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْ‌يَمَ وَمَا أُمِرُ‌وا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِ‌كُونَ

''A govore jevreji: "Uzejr je sin Allahov"; i govore kršćani: "Mesih je sin Allahov." To je govor njihov - usta njihovih, oponašaju govor onih koji nisu vjerovali ranije. Ubio ih Allah! Kako se odvraćaju! (30) Uzimaju rabine svoje i monahe svoje gospodima mimo Allaha, i Mesiha, sina Merjemina. A naređeno im je samo da obožavaju Boga Jedinog, nema boga osim Njega. Slavljen neka je On od onog šta pridružuju(jušrikun)! ''[9:30-31]

Uzmi u obzir Allahove riječi:

سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِ‌كُونَ

''SubhanAllahu amma jušrikun'' (transliteracija)

''Allah je daleko naspram onoga kako mu oni širk čine'' [9:31] (približan prijevod značenja)

Ovdje se jasno vidi da se termin širk upotrebljava za ono što oni rade (Izvršilac radnje širka se naziva mušrik) pa je iz toga jasno da se oni svrstavaju u ajet:

إِنَّمَا الْمُشْرِ‌كُونَ نَجَسٌ

''Zaista su mušrici (oni koji čine širk) nedžes (prljavština)'' [9:28]

Razlog zbog kojeg se pravi razlika između ehlul-kitabija i mušrika spominjajući ih jedne pored drugih a ne svrstavajući ih pod jedan naziv je slijedeći:

أنهم جميعا مشركون , والمغايرة التي سوغت عطف بعض المشركين على بعض هي اختلافهم في نوع الشرك

Svi su mušrici ali je razlika među njima zbog čega se spominju odvojeno u vrsti širka kojeg čine. 

Širk mušrika tj. onih koji nisu Ehlul-kitab je bio širk u ibadetu a ehlul-kitabije nisu obožavali idole nego su karekteristični po širku-rububijeta kao što se vidi u Allahovim riječima:

اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ

''Oni, pored Allaha, bogovima smatraju svećenike svoje i monahe svoje i Mesiha, sina Merjemina...'' [9:31]

A onaj ko uzme za gospodara nekog mimo Allaha onda čini širk er-rububijeta (Allahovo jedinstvo u božanstvenosti). Tvrdnja da je Uzejr Allahov sin ili Mesih da je sin Allahov spada u širk Er-Rububijeh. A i Širk-Rububijeh spada pod obožavanje nečeg mimo Allaha što se vidi iz ajeta:

وَمَا أُمِرُ‌وا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِ‌كُونَ

a naređeno im je da se samo jednom Bogu klanjaju – nema boga osim Njega. On je vrlo visoko iznad onih koje oni Njemu ravnim smatraju. [9:31]

Odgovorio:  Muhammed El-Emin Eš-Šenkiti

Izvor: [Majaalis ma’a Fadheelah al-Sheikh Muhammad al-Ameen al-Jankee al-Shinqitee pg. 84, 101-104] https://tulayhah.wordpress.com/2016/05/30/does-the-term-al-mushrikoon-include-the-ahl-al-kitaab-imam-al-shinqitee/

DODATAK. Arapski mušrici su smatrali Allaha Stvoriteljem ali su koristili svoje idole kao posrednike i nisu Allahu molili direktno. Ibn ‘Abbas, El-Hasen, Mudžahid, ‘Amir, Eš-Ša’bi i većina mufessira su rekli: “Većina ljudi su vjerovali u Allaha putem prve vrste tevhida (rububijeta) a pridruživali su mu sudruga u drugoj vrsti tevhida, tj. u ‘ibadetu. Prenio je El-Vahidi od mufessira da mušrici obožavaju ta božanstva kako bi se ona kod Allaha zauzimala za njih. A Katade kaže: “Oni bi na pitanja: Ko je vaš Gospodar? Ko je vaš Tvorac? Ko je Stvoritelj nebesa i Zemlje i ko spušta s neba kišu? – odgovarali: ’Allah’. Bilo bi im rečeno: A šta znači vaše obožavanje kipova? ‘Da nas približe Allahu i da se za nas kod Njega zauzimaju’ – rekli bi oni.
Dok su kršćani i jevreji bili karetkeristični po tome što su pored Allaha njemu pripisali sinove kao jednake sudruge.